MEYVELER HAKKINDA —- ALINTIDIR

MEYVELER HAKKINDA

Meyveler hakkında doğru bildiğimiz yanlışlar

 

EN ÇOK POTASYUM MUZDA BULUNUR

Yenebilir kısmının her 100 gramında 350 miligram potasyum bulunan muzun potasyum düzeyinin yüksek olduğu doğru ancak muzun bu son derece değerli mineralin en büyük hatta neredeyse tek kaynağı olduğunu söylemek abartıdan başka bir şey değil.

Potasyum bilinenin aksine birçok gıdada mevcut.

Suda az miktarda çeşitli meyve ve sebzelerle, etlerde bol miktarda bulunur.

Bütün meyve ve sebzeler arasında bu özellikleri pek bilinmese de ona kıyasla potasyum açısından daha zengin çok sayıda sebze, meyve ve kuruyemiş vardır.

Örneğin, kivi, kestane zeytin, üzüm, enginar, Brüksel lahanası, rezene, ıspanak, patates, roka.

Potasyum miktarı bazı kuruyemiş ve meyvelerde daha yüksektir.

Örneğin, 100 gram kuru kayısıda 980, yer fıstığında 680, kestanede 743, incirde 1000, bademde 780, fındıkta 470, Antep fıstığında 970, kuru erikte ise 830 miligram potasyum bulunur. 

Meyve olmasına rağmen az miktarda su ve daha çok şekerli nişasta içeren muzun kalori değeri, 100 gramı için 65 kilokaloridir.

Dolayısıyla yaygın tüketilen diğer meyve türlerinden çok az daha yüksektir ve kilo almaktan korkanların sakınması gereken bir meyve değildir.

VİTAMİNLER MEYVENİN KABUĞUNDADIR

Aslında bu ifadenin tam tersi doğrudur.

Meyvelerin en önemli besin maddeleri (basit şekerler, A pro-vitamini, C vitamini, antioksidan etkili maddeler, potasyum ve magnezyum gibi mineraller, organik asitler ve lifler) suda çözünür ve dağılır olduklarından, meyvenin kabuğunda değil, en sulu ve etli kısımlarında bulunmaları daha mantıklıdır.

Bu maddeler güneş enerjisinden, havadaki karbondioksitten ve topraktan elde edilen maddeler yoluyla meyvenin iç kısımlarında sentezlenir.

Meyvenin kabuğunda değil iç kısımlarındaki suda çözünmüş halde bulunur. 

Meyvenin kabuğunun işlevi meyveyi korumaktır.

Kabuğun besin anlamındaki katkısı birkaç antioksidan dışında genellikle selüloz türden çözünmez liflerle pektin gibi jel oluşturucu liflerden ibarettir.

YAZ MEYVELERİ ÇOK ŞEKERLİDİR

Birçok insanın kalpten inandığı, bir çeşit mantraya dönüşmüş bu inanış aslında hiçbir gerekçeye dayanmaz.

Tatlı ve iştah açıcı birçok ilkbahar ve yaz meyvesinin basit şeker içeriği düşünüldüğünden çok daha düşüktür.

Örnek vermek gerekirse, 100 gram kayısıda 7 gramdan az, kiraz yaklaşık 9 gram, çilek 5 gramdan biraz fazla, şeftali 6 gram, incir 11 gram şeker içerir.

Yaz meyveleri içinde tek istisna olan üzümün 100 gramında 15,6 gram şeker vardır.

Mevsiminde ve doğru olgunluk derecesinde tüketildiğinde yaz meyveleri, farklı renklerine göre başka özelliklere  sahiptirler.

Kırmızı meyvelerde (kiraz, karpuz, çilek) antioksidan düzeyi yüksek, antienflamatuar ve damar koruyucu etki gösteren antosiyanin içerir.

Sarı turuncu meyvelerde (kayısı, şeftali kavun) bol miktarda betakarotenin (A vitamininin öncülü) yanı sıra kardiyovasküler hastalık riskini azaltan çok sayıda flavonoid içerir.

Lacivert-mor meyvelerde (incir, siyah üzüm) antosiyanin baskın olarak bulunur.

Yeşil meyveler de (erik) klorofile işaret eder.

Kanı temizlemede etkisi büyük.

İçi beyaz meyvelerse (elma, armut) çok aktif bir antioksidan olan kuersetini fazla miktarda içerir.

Tüm yaz boyunca her renkte meyveyi yeterli miktarlarda yemenin faydası ise büyüktür.

 

Emine Tunadan

Odatv.com